Rolnicy coraz częściej mają problemy ze szkodami spowodowanymi przez gryzonie. Jak z nimi walczyć? Zarząd Dolnośląskiej Izby Rolniczej oraz Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu informują o wszelkich możliwych do zastosowania metod zwalczania tych szkodników w uprawach polowych.

Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym jedynym chemicznym środkiem ochrony roślin dopuszczonym do stosowania na terenie kraju na podstawie zezwolenia MRiRW nr R-89/2019 z dnia 11.05.2019r. jest Ratron GL. Jest to środek gryzoniobójczy o działaniu żołądkowym w formie przynęty gotowej do użycia (RB) w postaci granul. Przeznaczony do zwalczania gryzoni nornikowatych w uprawach roślin.

Inne niechemiczne metody zwalczania/ograniczania występowania szkodników gryzoniowatych w uprawach polowych:

• ustawiania w okolicach żerowania szkodników tyczek spoczynkowych o wysokości od 1,5 do 4 metrów dla ptaków drapieżnych (myszołowów zwyczajnych, jastrzębi zwyczajnych, sokołów wędrownych) w celu umożliwienia wypatrywania zdobyczy,
• nie wycinać nadmiernie gałęzi krzewów i drzew rosnących na miedzach śródpolnych i brzegach pól, w celu tworzenia/zachowania naturalnych punktów obserwacyjnych dla ptaków drapieżnych,
• wykaszanie miedz i rowów sąsiadujących z polami uprawnymi, lecz bez ich całkowitej likwidacji w celu zwiększenia żerowania jeży i bocianów, które zmniejszają populacje gryzoni,
• dokładne rozdrabnianie resztek pozbiorowych (słoma, plewy, klapy łuszczyn) i ich szybkie wprowadzanie do gleby (podorywka, orka, głębokie kultywatorowanie), aby pozostawiona na polu biomasa nie stanowiła naturalnej ochrony dla myszy i nornic,
• podczas dokonywania zbiorów (np. zbożowe, rzepak) zmienianie tras prowadzenia kombajnu na danym polu w celu uniknięcia nakładania się na siebie pasów wyrzucanych resztek pozbiorowych w kolejnych latach powodujących powstawania tzw. „autostrad gryzoni” - miejsc sprzyjających bytowaniu i przemieszczaniu się szkodników poprzez nadmierne nagromadzenie pozostawionej w glebie biomasy,
• stosowanie na polach z dużą liczebnością szkodników gryzoniowatych systemu uprawy orkowej, a w przypadku gospodarowania w systemie bezorkowym użycie np. agregatów uprawowych do głębokiej uprawy gleby wyposażonych w specjalne szerokie nakładki robocze na zęby (dłuta) umożliwiające niszczenie gniazd gryzoni,
• ograniczenie nadmiernej obsady (zbożowe, rzepak) roślin na jednostkę powierzchni (1 m2, 1 ha) po wschodach poprzez stosowanie najniższych zalecanych dla danej odmiany hodowlanej ilości wysiewu,
• ograniczenie występowanie samosiewów (np. w uprawie rzepaku) w celu zmniejszenia nadmiernego zagęszczania roślin, sprzyjającego intensywnemu żerowania gryzoni na polu.
• wprowadzenie na miedzach śródpolnych i brzegach rowów gatunków roślin, których nornice i myszy nie lubią. Do takich roślin zaliczane są: czosnek, nostrzyki, rącznik pospolity, mięty.